Na de nodige voorbereidingen ging de reis zaterdag 29 maart echt van start. Mijn eerste CS trainingsweek! 

Iedereen was fris en fruitig op Schiphol en was klaar om in te stappen bij EasyJet, maar toen… moest even de volledige crew worden vervangen. Dus in plaats van om 9:30h te vertrekken, werd de voorspelling opeens 17:00h.  Wat te doen met al die tijd in de meest saaie terminal op Schiphol? Met een klein groepje besloten we wat te gaan drinken weer voor de douane. En opeens werd de vertrektijd aangepast naar 11:50h. Vervolgens moesten we haasten om nog op tijd door de douane te komen en het vliegtuig te halen. Gelukkig zat iedereen uiteindelijk op tijd in het vliegtuig; en vertrokken we naar het zonnige Mallorca. 

Sommigen moesten de eerste dag de vertraging even verwerken met een cerveca (sin alcohol of niet), maar een groot deel van de groep stapte alsnog fanatiek op de fiets voor de eerste kilometers. 

Zaterdag tot dinsdag zaten we in Can Pastilla vlakbij Palma in een mooi hotel aan het zee. Alhoewel het avondeten niet top was, was het ontbijt zeer goed verzorgd; inclusief goede koffie. Toch wel een essentiële levensbehoefte voor een fietser! De eerste dag werden er 4 groepen gemaakt die elk verschillende afstanden en hoogtemeters gingen fietsen; met elk een eigen gids. De eerste dag ging iedereen richting het groene westen van het eiland. Mooie routes door de bossen. 

Al de eerste dag werd duidelijk dat de gidsen niet helemaal waren ingesteld op onze getrainde groepen, waardoor er een reorganisatie moest plaatsvinden. De snellere groepen gingen zelfstandig op pad en de 2 rustiger rijdende groepen kregen nog wel een gids. In het geval van onze groep kregen we er zelfs 2, Gerlinde en Rob (de senioren stagiaire a la The intern- de film met Robert de Niro). 

De zondag heerlijk gegeten in een Italiaans restaurant, die niet helemaal op zo’n grote groep waren berekend. Sommigen hebben 1,5-2 uur langer op de maaltijd moeten wachten dan de ander; maar het eten smaakte goed. De maandag waren er verschillende routes in wisselende richtingen. Wij zijn richting het klooster in Randa geweest met een leuke klim daar naartoe en schattige binnendoor weggetjes. Niet per se gemaakt om nieuwe PR’s te rijden, maar prima voor onze groep. De avond helaas in een niet al te beste plek gegeten. Denk dat meerderen van ons voorlopig niet nog een keer entrecote durven te bestellen. 

Dinsdag was de grote verplaatsdag. Alle spullen werden ’s morgens ingeladen in een busje (wat natuurlijk niet paste met alle fietskoffers) en aan het einde van de dag waren alle spullen in het volgende hotel. Er werd via verschillende routes met de nodige hoogtemeters naar Port de Pollensa gereden. Alweer een mooie route door het noordelijke gebergte met mooie klimmen en een heerlijke lunch in kleine dorpje, Selva op het plein voor de kerk. Om toch af en toe wat variatie in de groepen te hebben, fietste vandaag Tony de zeester met ons mee, om ons bovenaan elke klim te belonen met een winegum.

Woensdag was voor de meesten de rustdag. Genoeg mensen in de groep om een eigen plan mee te trekken. In mijn geval de toerist uithangen in Pollensa; waar we een heerlijke Italiaanse lunch hebben gegeten in de binnentuin van een schattig restaurant met een enorme citroenboom. Om vervolgens ’s avonds weer 3 gangen te eten in een goed restaurant met indrukwekkende borden en opmaak.

Donderdag was de dag waar het om ging, de Koninginnenrit. Elke groep ging naar Sa Calobra met een kleine detour op de heenweg, en ons geval de terugweg. Voor mij was dit helaas de dag met de slechtste benen van de hele week, maar gelukkig hadden we weer versterking van een goede fietser. Vandaag had Patrick zin om ons te vergezellen en de laatste kilometers het kopwerk voor ons te doen. Op het einde verwisselende hij ook nog even op speedtempo een lekke band.

Die dag had 1 van de gidsen bedacht dat de Sa Calobra niet haar ding was en wachtte boven weer op ons voor de lunch. Na een lekke band van de andere gids hebben we, erg on-CS waardig, zelfstandig met de groep teruggefietst naar het hotel. Donderdagavond zijn we bij een Italiaan geweest, waarbij we ook een blijvende indruk bij het personeel hebben achtergelaten. Die indruk ontstond door een spontaan huwelijksaanzoek en twee verzonnen verjaardagen voor een extra toetje; wat bij hun zeer serieus werd genomen inclusief blauwe sfeerverlichting en muziek. Wij zijn net zo vaak gefilmd en gefotografeerd door het personeel als wij er foto’s van hebben gemaakt.

Je kan niet naar Mallorca zonder de vuurtoren te bezoeken en deze stond voor de laatste (voor sommigen een na laatste) dag op vrijdag gepland. Ook al is het maar 40km heen en terug dan krijg je wel gelijk bijna 1000hm cadeau. Die dag stond er een stevige wind wat met name het laatste stukje dalen gevaarlijk maakte en ook zorgde voor wat valpartijen. Gelukkig waren we relatief op tijd vertrokken waardoor we op de heenweg nog niet te veel last hadden van alle andere fietsers, auto’s en bussen, maar de terugweg werd al een stuk drukker.

De laatste avond kan je niet afsluiten zonder bonte-avond. De nodige voorbereiding werd al dagen van tevoren door de reiscommissie gemaakt om tot de conclusie te komen dat de Irish Pub de beste locatie was. Met een live band en het nodige enthousiasme werd er tot in de vroege uurtjes gedanst en karaoke gezongen; en nog afgesloten door een duik in de zee door een enkeling.

De week is echt omgevlogen en zo ook de laatste dag. Iedereen was vrij om zijn eigen plan te trekken; nog een laatste rondje, de sauna of het zwembad, het kon en gebeurde allemaal.
Om 14:00h werden we opgehaald om weer naar het vliegveld te gaan. En EasyJet zou EasyJet niet zijn als we nu ook weer niet zonder de nodige vertraging zouden vertrekken. Gelukkig verliep de vlucht prima en na 75 minuten wachten op de bagage kon iedereen moe maar voldaan huiswaarts keren.

Het was een fantastische week, welke zeer goed georganiseerd was. De reiscommissie heeft zelfs voor de hele week zon weten te zorgen, waarvoor dank! En zelfs voor mij, die nog niet veel had gefietst voor deze week was 5 dagen fietsen goed te doen. Ik geef mij alvast op voor volgend jaar.  Klein verbeterpuntje alleen; misschien een betrouwbare vliegtuigmaatschappij kiezen…

Kelly