WK Gravel Leuven
Op 6 oktober stonden Michiel van Sluijs en Bas Breider beide aan de start van het WK gravel in Leuven. Lees hieronder hoe zij de wedstrijd hebben beleefd.
Michiel:Met een lichte verkoudheid en afnemende fitheidsstatistieken, was het moraal niet super hoog aan de start van het WK Gravel van Halle naar Leuven. Toen na twee kilometer mijn ketting eraf viel, en nadat ik weer op de fiets was gestapt en één van de laatsten in koers was, was het moraal nog verder ingedeukt. Na zo’n 60 kilometer grotendeels alleen te hebben gereden, kon ik eindelijk wel aansluiten bij een groepje van een man of 8. De meesten gooiden bij de eerste passage van de finish in Leuven de handdoek in de ring, omdat we uit koers waren genomen vanwege te grote achterstand op Van der Poel & C.o.
Uiteindelijk toch doorgereden met twee Nederlanders en weer een groepje kunnen vormen. Gesterkt door het in grote getalen aanwezige en enthousiaste publiek ging het eigenlijk steeds lekkerder. Uiteraard was dit niet genoeg om MvdP voor te blijven. Na al gepasseerd te zijn door een aantal motoren kwam MvdP mij uiteindelijk voorbij sjeesen. Niet normaal! Getracht nog tweehonderd meter in de slipstream van de motor te volgen, maar dit was toch mij toch iets te machtig. Wel gaf het weer wat extra moraal om een beetje extra gas te geven. Nog wel ingehaald door wat andere toppers, maar lekker kunnen blijven doorrijden tot de tweede finish-passage in Leuven. Daar in stijl van het WK uiteindelijk wel de handdoek in de ring gegooid.
Misschien een beetje teleurgesteld over het resultaat, maar het gevoel dat overheerst is tevredenheid over de sportieve prestatie. En bovenal de ervaring om in een oranje tenue in deze ambiance te mogen rondrijden was onvergetelijk! Het publiek dat je aanmoedigt alsof je voorin de wedstrijd fietst, is iets dat me altijd bij zou blijven. En om een dag later nog in Lubach te schitteren maakt het natuurlijk helemaal af😉
Hopelijk inspireert dit een paar van onze wegtoppers om het ook eens op de gravelbike te proberen en kunnen we volgend jaar met een grotere delegatie aan de start staan bij het WK in Nice.
Bas:
Zondag 6 oktober was het eindelijk zo ver. Na kwalificatiewedstrijden in Limburg, Aken en Drenthe de vele trainigsuren op de fiets mocht ik in Nederlands tenue aan de start verschijnen van het WK Gravel.
De dagen daarvoor duurden erg lang, en bestonden uit een beetje trainen, veel rusten en zorgen dat de fiets in topvorm was. Zo werd mijn zwarte stuurlintje nog even ingeruild voor een oranje stuurlint, een ander zadel en matchende zadelpen. Kortom aan de fiets kon het niet meer liggen.
Daarnaast natuurlijk elke dag het weerbericht checken, de routes meermaals per dag doorlopen, foto’s van het parcours (de ondergrond) op social media opzoeken om met de juiste banden aan de start te staan.
Zondagochtend stond ik ruim anderhalf uur van tevoren in het startvak en stond ik op ergens op rij 10. Na het startschot was het al snel duidelijk waarom dit het WK is: iedereen was enorm gebrand om hier nog even het allerbeste uit zichzelf te halen. Na wat flink duw- en trekwerk kwam ik goed terecht en zat ik in het eerst peloton. Al snel werd het mij duidelijk, dat hard rijden belangrijker is dan stuurmanskunsten en had ik al snel een Duitser in mijn achterwiel zitten. Derailleur een flinke klap gekregen en kon ik verder met geen 12-speed maar een 11-speed inclusief 3 overslaande kransjes. Maar verdere pech werd mij bespaard gebleven en kon ik de wedstrijd gewoon doorrijden.
182 km lang ben ik aangemoedigd door het publiek wat langs de kant stond, enorm gaaf! Naast al het publiek waren de Soigneurs Sylvia, Marie-Louise en David ook het parcours afgegaan om aan te moedigen, heel gaaf!
Na 150 km werd ik wat overmoedig en heb ik geprobeerd om met een andere Duitser, dan die ik in de eerste kilometers tegenkwam, een groepje Belgen te lossen. Helaas bleek dat onmogelijk maar maakte de koerservaring zo in het laatste uur toch wel wat gaver.
De laatste meters rechtdoor met een aantal Belgen voor mij, maar gelukkig ook achter mij ben ik over de streep gekomen. Uiteindelijk als 96ste geëindigd. Een resultaat waar ik erg tevreden mee ben.
Maar zo’n WK smaakt wel naar meer, dus ik hoop mij volgend jaar dan ook weer te kwalificeren 😊