Verslag Tour du Mont Blanc
Afgelopen zaterdag (13 juli) was het zover, de Tour du Mont Blanc, het hoofddoel van dit seizoen voor mij (David).
De Tour du Mont Blanc is een cyclo, waarbij een ronde om de Mont Blanc wordt door Frankrijk, Zwitserland en Italië. De cyclo is 330km lang en heeft 8300 hoogtemeters. Vooraf was om de tocht binnen 14 uur te uit te rijden en droomde ik van een top-10 plek.
De week daarvoor al naar de Franse Alpen afgereisd om nog in de bergen te trainen en te acclimatiseren. Zaterdagochtend (of beter vrijdagnacht) ging de wekker om half 3, want de start was om 5 uur ’s ochtends. Ondanks het vroege tijdstip lukte het goed om wat havermout en pannenkoeken naar binnen te schuiven.
KM 0: Bij de start was de sfeer relaxt. Ik besloot wat later in het startvak te staan en nog even warm in de auto te zitten. Het was fris (8 graden), vochtig en mistig. De start was bergaf en werd geneutraliseerd (eerste 15 km). In de neutralisatie lukte het goed om naar voren te schuiven. Het was een mooi gezicht om in een sliert van rode achterlichtjes de berg af te dalen.
KM 40: De eerste serieuze klim begint en ik schuif wat op rond de 10e positie. Even later breekt de groep vlak voor mij. Ik besluit te blijven zitten en erop te gokken dat het gat wordt dichtgereden op het vlakke stuk wat daarna nog volgt. Dat blijkt ook te gebeuren. We rijden met een groep van ca. 30 renners naar de volgende klim.
Km 69: De tweede klim van de dag. Vanaf hier zijn er voor de komende 120 kilometer geen vlakke stukken meer en gaat het voorlopig alleen maar nog bergop of bergaf. Ik kies mijn eigen tempo en het eerste groepje van ca. 10 renners te laten gaan. Deze klim en de daaropvolgende klim rijd ik een groepje van ca. 6 renners naar boven. Bovenop staat mijn persoonlijke Bidonnen Brigade met nieuwe bidons.
KM 110: De Champex een relatief steile klim (9 km à ca. 9%). Ik versnel en rijd alleen verder. Tijdens de klim haal ik nog een renner in. Gezien deze klim steiler kies ik bewust om een hoger wattage aan te houden om meer tijd te pakken. Bovenop deze klim breekt de zon door en wordt het een beetje warmer.
KM 130: Het begin van de Grote Sint-Bernard Pas, 25 kilometer klimmen. Het eerste deel is relatief iets vlakker. Ik rij nog steeds alleen. Vooraf heb ik bedacht om op dit deel wat meer te consolideren en mijn krachten te sparen voor de laatste 6 kilometer, die gemiddeld weer 9% omhoog gaan. Op het laatste stuk lukt het mij weer te versnellen. Ondanks de hoogte (>2000 meter) gaat dit mij goed af. Wel komt er de laatste 2 kilometer voor het eerst een sterke en frisse tegenwind opzetten, die het laatste stuk naar de top nog behoorlijk zwaar maakt. Bovenop kort gestopt voor een colaatje en weer nieuwe bidons aangenomen.
KM 190: Na ruim 30 kilometer dalen volgen er nu 30 glooiende kilometers door de Aosta-vallei. Ik kom tegelijkertijd met een andere renner beneden en al snel pikken we een 3e en 4e renner op. Met zijn vieren draaien we kop-over-kop door. Op kop probeer ik niet te gek te doen, om mijn krachten nog te sparen voor de drie klimmen die nog komen gaan.
KM 235: Ruim halverwege de Kleine Sint-Bernard. De eerste helft ging volgens plan. Ik ben weggereden bij mijn groepje en het lukt het mij het tempo te fietsen dat ik vooraf in gedachte had. Maar gedurende de klim krijg ik steeds meer steken in mijn buik kost het me steeds meer moeite om kracht te zetten op mijn pedalen. De laatste 8 kilometer liggen een aantal stukken pal tegen de wind in wat het extra zwaar maakt. Bovenaan besluit ik te switchen van Maurten naar Isotone drank in mijn bidons en neem ik opnieuw een cola en een banaan. Hopend dat in de afdaling mijn maag een beetje kan herstellen. Ik zit zelfs zo stuk dat ik vergeet mijn jackje aan te trekken en ijskoud de afdaling in ga.
KM 272: Het lijkt te werken. De eerste helft van de Cormet de Roselend weet ik opnieuw een aardig tempo te rijden. De pijn in mijn buik lijkt te zijn weggetrokken. De laatste 5 kilometer van de klim heeft de wind opnieuw vrij spel. Voor mij gevoel kom ik nog amper vooruit. Op de top (290 kilometer) wordt aangegeven dat ik de 5e renner in koers ben. Ik ga met vertrouwen de laatste afdaling richting de voet van de slotklim.
KM 330: De slotklim van 15 kilometer is het plots behoorlijk warm onderaan. Ik focus me om deze klim zo steady mogelijk op te rijden, ondanks de vermoeidheid. De wind die op de voorgaande klimmen stond, blijft gelukkig weg. Ik weet mijn 5e plek vast te houden en kom dan ook als 5e over de streep in een tijd van 12u47m58s!
Heel blij en trots op dit resultaat. Het was heel gaaf dat alles deze rit op zijn plek viel. Dit voelde als een beloning voor de vele uren training en voorbereiding die ik erin heb gestoken. Nu dit jaar lekker doorfietsen en nieuwe doelen bedenken voor 2025.