Terwijl het openbare leven en de economie met een noodgang van de ene op de andere week nagenoeg tot stilstand gekomen zijn, zijn er nog steeds grondstoffen noodzakelijk voor de meest uiteenlopende processen en transportvormen. De overheid heeft de industrie waar ik werkzaam ben bestempeld als vitaal proces “Olievoorziening en grootschalige productie/ verwerking en/of opslag van (petro)chemische stoffen”. Proberen de business as usual te houden dus…

Bij ons het streven om alles zoveel mogelijk door te laten gaan om de producten te maken die nodig zijn (variërend van grondstoffen voor hand sanitiser tot diesel). De raffinaderij waar ik werk is een gigantisch complex met zo’n zestig fabrieken die 24/7 draaien waar we de verantwoordelijkheid hebben om deze ten allen tijde veilig te opereren. Dat betekent dat we altijd moeten kunnen garanderen dat we voldoende operators beschikbaar hebben, ook om fabrieken te kunnen stilleggen (een klus die ruim een week duurt) én dat we de fabrieken het onderhoud blijven geven dat nodig is.

Om te voorkomen dat ineens grote populaties uitvallen en ziek thuis zitten, hebben we voor mensen die fysiek op het werk moeten zijn voor hun werkzaamheden allerlei fysieke barrières aangebracht om het contact zoveel mogelijk te beperken en men elkaar niet kan besmetten.

Ikzelf ben als Production Specialist verantwoordelijk voor de lange termijn, status en optimalisatie van twee van deze fabrieken. Het kantoorpersoneel dat zoals ik een -soort van- 9 tot 5 baan heeft, is opgedeeld in twee teams, waarbij de twee teams elkaar afwisselen met een week op kantoor en een week thuis werken. Ook hier moeten we garanderen dat we altijd voldoende personeel beschikbaar hebben om in elke omstandigheid de units stabiel en veilig te kunnen opereren.

Nu trainingen van CS010 er voorlopig niet inzitten, moet ik me beperken tot rondjes op mijn fabrieksfiets zonder versnellingen als ik de fabriek bezoek.