CS-ers in de frontlinie: Koen van Doorn - Leraar

Lees hier over de ervaringen van Koen van Doorn als leraar. 

Op zondag 15 maart kwam het hoge woord eruit: we gaan sluiten! De volgende dag kwamen alle collega’s bij elkaar in een onwerkelijk stil schoolgebouw. Hoewel de bel nog wel ging, was er niemand op het plein te zien.

Mijn school staat in Rotterdam-Zuid. Veel gezinnen leven hier rond en onder de armoedegrens. Veel kinderen hebben ook nog eens te maken met zorgelijke thuissituaties. Juist voor hen is school vaak de stabiele en veilige factor in hun leven. Gelukkig is intussen voor hen ook extra opvang op poten gezet.

We hebben een twee-sporenaanpak opgetuigd: digitaal werk klaarzetten maar ook papieren werkboekjes kopiëren om zoveel mogelijk gezinnen te kunnen bedienen. Daarbij houden we contact per e-mail en telefoon en bieden we hulp aan waar nodig. We rekenen ouders er niet op af als het thuiswerken onverhoopt minder goed verloopt. Ik denk dat we het goed doen.

Nu, twee weken later, hebben we een aardig beeld van hoe het onze leerlingen vergaat. Ze zijn het beu. Ze missen hun vrienden, ze missen het buitenspelen, ze missen nieuwe lesstof leren. Warempel: ze missen school!

Helaas blijven de scholen tot na de meivakantie dicht, hoorden we vandaag. We maken deze week nog een plan voor de komende lesweken. Daarvoor moeten wij snel nieuwe (digitale) vaardigheden aanleren om onze leerlingen zo goed mogelijk te kunnen blijven bedienen. Ook bekijken we welke gezinnen we kunnen helpen met een leencomputer. We gaan door. Sterker door strijd!

En ik? Ik oefen ondertussen mijn skills in de achtertuin. Samen met mijn zoontje. Maar het liefst zijn we allemaal weer gewoon buiten.

Nieuws Overzicht